lunes, 29 de mayo de 2017

Literaturia - Lou Topet eta lagunak

Aste bukaeran LITERATURIA ekimena ospatu da Zarautzen, eta larunbatean Lou Topet taldearen emanaldia izan zen Modelo Aretoan. 

Bilboko Loraldiak gonbidatu zuen Lou Topet taldea Peter Seegereri omenaldi bat prestatzera Arriaga Antzokirako, eta lan hori aurkeztu zuten Modelon.

Hasieratik komentatu zuen Oierrek Arriagan baino urduriago zegoela, eta nabaria izan zen kontzertu guztian zehar.

Kontzertua hasteko Peter Seegerren "Muxuak ardoa baino goxoagoak" abestu zuten eta Billy Braggen "Ingrid Bergman".

Martxel Arkarazo, Lou Topeteko disken grabaketen arduradunak jardun zuen soinu teknikari bezala, eta oso lan txukuna egin zuen. Gainera, sonorizazioak Joserra Senperenaren Hammond eta teklatuak  oso argi entzuteko aukera ematen zuen, eta asko gozatu genuen bera bezalako maixu baten lana entzuten.
  
Ondoren abestu zituzten "Buztan urdineko euli", "Gaur, gaur, gaur" eta "Su hau", denak Peter Seegerren bertsioak. Egilez aldatu, eta "Little boxes" Malvina Reynoldsen abestia izan zen hurrengoa, Victor Jarak ezagutzera eman zuena "Las casitas del barrio alto" izenburuakin,  eta Harkaitz Canok "Kuttxa ttipi" bezala itzuli eta egokitu duena.

Arriaga antzokian Lou Topeten lagun asko izan ziren oholtzan, eta ez denak, baino horietako batzuk Modelon ere izan ziren. King Consul izan zen oholtzara igotzen lehena eta "Loreak non dira" abestu zuen, bere reggae ikutuarekin.

Jarraian Bob Dylanen "Don't think twice" bertsioa abestu zuten. 

Talde guztiak maila onean jardun zuen, baino nabarmentzekoa Ander Zulaikak baterian egindako lana. Kontzertuak aurrera egin ahala, Anderrek  goruntza egin zuen, eta kontzertuko azken abestietan kriston maila duela erakutsi zuen.  
 
Oholtzara igotzen hurrengo gonbidatua Joseba Irazoki haundia izan zen. "Norekin hago" abestian banjoakin jardun zuen, gero "Lur hau zurea" steel guitar batekin, eta amaitzeko banjoakin eta ahotsetan lagundu zuen  "Gabon Ailin" abestian.

Horrekin amaitu zen kontzertua, baino entzuleen txalo zaparrada eskertzeko Peter Seegerren beste bi kanta abestu zituzten, "Nik mailu bat banu eta "Izan bagara".

Entzuleak oso gustora amaitu genuen, eta pentsatzen dut Literaturiaren antolatzaileak ere gustora geldituko zirela.

lunes, 8 de mayo de 2017

Izaro - Kutxa Kultur Kluba - 2017ko maiatzak 6

Aurrez Izaro zuzenean bakarka entzuteko aukera izan genuen, eta asko gustatu zitzaigun, baino larunbatean Tabakaleran taldearekin jotzen zuen, eta konparaketak egin ahal izateko, bertara azaldu ginen, eta eskerrak garaiz iritxi ginela, zeren aretoaren aforoa laister bete zen eta nahiko jende kanpoan gelditu zen.

Normalean Izaroren taldea Oriol Flores perkusioan, Iker Lauroba kitarra eta teklatuekin, eta Ana Bastidak baxoan osatzen dute, baino Ane Bastidaren agenda arazo batzungatik, oraingoan Julen Barandiaran izan zen bajista.

Entzuleen arteran adin guztietako jendea zegoen, haurrak, gazteak, ez hain gazteak, helduak eta oso helduak ere bai. Honek esan nahi du adin guztietako entzuleei gustatzen zaiela Izaroren musika.

Kontzertua hasteko "Argia", "Koilarak", "Honey" eta "La vi" abestu zituen, eta komentatu zuen  orain presio haundiagoa duela kontzertuetan, zeren entzuleek letrak ezagutzen dituzte eta akatsen bat egin ezkero konturatu egiten dira. Nabarmena da entzuleek letrak ezagutzen dituztela, askok eta askok abestu ere egiten dituztelako Izarorekin batera.

Jarraitzeko "Zangalatraba" abestu zuen, Iñigo Asensiori dedikatuta, Ikerrek kale egin zuen kontzertu batean berak ordezkatu zuelako Iker, eta gero "Astelehenak" eta "Noviembre". Une hortan taldekideak oholtzatik joan ziren, eta Izarok bakarka abestu zituen "Paradise", bere lehenengo exitoa, eta "Bizitzak".  Ondoren berriz talde osoarekin abestu zituen Californiako oroitzapenetan oinarritutako "Serendipity" (encontrar algo maravilloso inesperadamente esan nahi du hitz honek), eta ondoren "Tu escala de grises", amodiozko kanta bat (hau aurkezterakoan esan zuen munduan zehar ibili eta toki eder asko ezagutu dituela, baino egun batean bere ondoan lo hartu eta 20 minutuz bera begiratzen jarduen zuela, eta hori izan zela inoiz ikusitako ederrena).

Eta amaitzeko "Eider" abestu zuen, entzuleen laguntzarekin koroak egiteko.

Propina bezala taldeko lau kideek bertso bat abestu zuten, kitarraren pedaleraren akople eta guzti, eta azkenik "Zingirako uretan" abestu zuten.

Oraindik ibilbide luzea ez du Izarok, baino pausoak emanaz aurrera doa, eta berak eraikitako etxean dagoen eskailera oso aldapatsu hortan gora jarraitzen du, ahalik eta goren iristeko.